Neurologische stoornissen

Bij volwassenen kunnen er na bijvoorbeeld een hersenletsel of hersenbloeding problemen ontstaan met spraak of taal.

Er is sprake van afasie wanneer het gedeelte van de taalproductie in de hersenen beschadigd is, iemand heeft dan moeite om taal te vormen. Dit varieert van persoon tot persoon. Er kunnen problemen ontstaan met spreken, lezen, schrijven en het begrijpen van taal.

Andere voorbeelden van communicatieproblemen zijn:
• Woordvindingsproblemen: hierbij heeft iemand moeite om op bepaalde woorden te komen.
• Problemen in de non-verbale communicatie: voorbeelden hiervan zijn: te dicht op iemand gaan zitten of geen oogcontact maken met de persoon met wie men spreekt.
• Moeite met het begrijpen van abstracte taal: dit houdt in dat iemand bij abstract taalgebruik mist waar het om gaat en informatie letterlijk neemt in plaats van symbolisch. Hierdoor kan het bijvoorbeeld zijn dat iemand grappen of bepaalde woordspelingen niet meer goed begrijpt.
• Gebruik van vreemde woorden of zinnen.
• Problemen met begrijpen van gesproken en/of geschreven taal. 
• Problemen met spreken, lezen en schrijven.

Dysarthrie kan het gevolg zijn van een beroerte (CVA), een ongeval of een neurlogische aandoening zoals Parkinson, A.L.S of MS. Het is een stoornis in het spreken en niet in de taal. De spraak is aangedaan, omdat door verlamming van de spieren van lippen, tong en/of gehemelte de spraakklanken niet meer goed gevormd kunnen worden. Daardoor kan iemand moeilijk te verstaan zijn.

Kenmerken:
• Een onduidelijke uitspraak. (binnensmonds)
• Een te zachte/hese stem. 
• Eentonig spreken. (monotoon)
• Nasaal spreken. 
• Problemen met kauwen, slikken en speekselcontrole.

Een beroerte/hersenbloediong zorgt niet alleen voor lichamelijke problemen, zoals stoornissen in beweging of epilepsie, maar heeft vaak ook cognitieve gevolgen. Zo kunnen er ook problemen met de concentratie en de aandacht ontstaan.
Hierbij kunnen de volgende verschijnselen optreden:
• Vertraagde snelheid van informatieverwerking, tragere denksnelheid.
• Moeite om de aandacht vol te houden, om je te concentreren. 
• Problemen met gerichte aandacht
• Problemen met verdeelde aandacht.

Naast voldoende concentratie en aandacht kunnen geven, is het ook van belang dat het geheugen voldoende goed functioneert. Ons geheugen bevat een enorme hoeveelheid informatie over de wereld, over onszelf en over hoe we dingen moeten doen (zoals fietsen of koffie zetten). Om dingen te onthouden zijn drie stappen van belang. Op de eerste plaats komt het opnemen van informatie, waarna deze in de hersenen wordt verwerkt. Hier maken we gebruik van een soort werkgeheugen of het korte-termijn-geheugen. De volgende stap is het beweren van informatie, dit gebeurt in het lange-termijn-geheugen. De laatste stap is dat je de informatie die je hebt opgeslagen ook weer moet kunnen uitdiepen, hierbij speelt herkenning een rol.