Articulatie bij kinderen of volwassenen

We spreken van een articulatiestoornis wanneer kinderen of volwassenen niet of niet meer in staat zijn om de klanken juist uit te spreken of te gebruiken. Articulatie is de beweging van de mond- en keelholte zodat je kan spreken. Deze bewegingen worden gemaakt met de tong, lippen, kaak en gehemelte. We hebben het dus over het niet of verkeerd uitspreken van één of meerdere klanken (letters). Het is belangrijk om deze problemen tijdig aan te pakken i.f.v. foutieve gewoontevorming. Eens een foutieve klank zich ingenesteld heeft in het spontaan spreken, is het voor een kind moeilijk dit te corrigeren.

Kinderen leren deze klanken van jongs af aan vanzelf. Bij sommige kinderen wil dit niet vanzelf lukken en moeten we ze een handje helpen. Kinderen moeten deze klanken nog leren, dus is het heel normaal dat er bij een kind op een bepaalde leeftijd de klanken nog onjuist uitgesproken worden. Wanneer het kind een achterstand vertoont in zijn spraakontwikkeling in vergelijking met zijn leeftijdsgenootjes, is er sprake van een articulatiestoornis. Bij volwassenen kan er sprake zijn van foutieve gewoontevorming, waardoor sommige klanken opnieuw moeten aangeleerd worden.

Een kind kan moeite hebben met het programmeren, afstemmen en controleren van de bewegingen die nodig zijn voor een juiste uitspraak. Het kan ook zijn dat een kind woorden onvolledig uitspreekt. Communiceren verloopt dan moeizamer, want het kind is niet goed te verstaan. Dit kan leiden tot frustratie. 

Kinderen leren deze klanken van jongs af aan vanzelf. Bij sommige kinderen wil dit niet vanzelf lukken en moeten we ze een handje helpen. Kinderen moeten deze klanken nog leren, dus is het heel normaal dat er bij een kind op een bepaalde leeftijd de klanken nog onjuist uitgesproken worden. Wanneer het kind een achterstand vertoont in zijn spraakontwikkeling in vergelijking met zijn leeftijdsgenootjes, is er sprake van een articulatiestoornis. Bij volwassenen kan er sprake zijn van foutieve gewoontevorming, waardoor sommige klanken opnieuw moeten aangeleerd worden.

Een kind kan moeite hebben met het programmeren, afstemmen en controleren van de bewegingen die nodig zijn voor een juiste uitspraak. Het kan ook zijn dat een kind woorden onvolledig uitspreekt. Communiceren verloopt dan moeizamer, want het kind is niet goed te verstaan. Dit kan leiden tot frustratie. 

Enkele voorbeelden:
• Bepaalde klanken, delen van woorden of zinnen worden weggelaten.  
• Klanken worden vervangen door andere klanken
• Het spreektempo ligt te hoog.  
• De uitspraak is nasaal.  
• Het niet kunnen uitspreken van bepaalde letters zoals r, sch, ng,…
• Interdentaliteit (tong tussen tanden plaatsen) bij het uitspreken van bepaalde klanken. 
• Het kind is om een andere reden moeilijk te verstaan.